گردشگری گیلان - خانه منجم باشی لنگرود

خانه منجم باشی در شهرستان لنگرود بیانگر اهمیت این شهر در دوره قاجار است. این خانه به خانواده منجم باشى تعلق داشته که با روى کار آمدن آقا محمد خان قاجار صاحب نام شدند. سالن و تزئینات این خانه نمونه اى از هنر معمارى گیلان در دوره قاجار است.

این بنا به صورت مجموعه ساخته شده بود و در اصل شامل بیرونی ، اندرونی ، خلوت خانه، مسجد، حمام و... بوده است اما امروزه از هم مجزا شده است.

ورودی اصلی ساختمان بیرونی، مشهور به مهتابی و مشرف به محل عبور و مرور مردم است. سر در ورودی هلالی شکل و گچ بری ساده ای دارد. میان ورودی اصلی و سرسرا یک هشتی قرار دارد که به وسیله چند پله به طبقه بالایی بنا راه می یابد. طبقه بالایی از یک سالن پذیرای و سه اتاق تشکیل شده است. داخل سالن اصلی با گچبری های استادانه و قاب بندیهای متعدد بین درها و پنجره ها تزئین شده و همین تزئینات در نمای خارجی نیز روی ستون ها و سرستون ها دیده می شود. ایوانی با 4 ستون چوبی و به عرض 1 متر و طول 10 متر جلوی اتاقها ساخته شده است. نمای این بخش بدون تزئین است.

اندرونی هم در 2 طبقه بنا شده و 2 ورودی از جنوب ساختمان به آن راه دارد. درها و ارسی های (پنجره های بزرگ) مشبک و شیشه های رنگارنگ و گچبری ها و نقاشی های رنگ روغن روی دیوارهای داخل ساختمان و نمای بیرون، به اندرونی جلوه زیبایی داده است. دیوارهای طبقه همکف با کاشی کاری رنگارنگ و لعابدار و نقاشی چهره زنان و مردان قاجار تزیین شده است. بام بنا به شیوه سنتی گیلان واشن ریزی شده و چوب یا سفال پوش است، لبه به شیوه سر بندی سه پوش و چکش بر گردان ساخته شده است .

گردشگری - موزه گنجینه رشت

ساختمان موزه رشت یا همان موزه گنجینه رشت بنایی است با قدمتی 70 ساله که در زیر زمینی به وسعت 700 متر مربع و با زیر بنای 560 متر مربع درسبزه میدان خیابان طالقانی (بیستون) رشت واقع شده است. موزه رشت در گذشته به میراز حسین خان کسمایی یکی از یاران میرزا کوچک خان جنگلی تعلق داشت او آزادیخواه، شاعر و روزنامه نگار معروف و از رجال دوره مشروطیت و نهضت جنگل بود و در سال 1349 هجری شمسی وزارت فرهنگ و هنر آن را خریداری نمود. پس از تعمیرات لازم برای نخستین بار توسط کارشناسان مرکز مردم شناسی ایران به موزه تبدیل شد و بعد از پیروز انقلاب اسلامی تا سال 1376 با نام موزه شهر زیر نظر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اداره می شد. با تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور این ساختمان در اختیار مدیریت برنامه ریزی موزه ها و نمایشگاه ها قرار گرفت و پس از مرمت اساسی در تاریخ دهم مهر ماه 1367 بازگشایی شد. این موزه از دو بخش مردم شناسی و باستان شناسی تشکیل شده است.

بخش مردم شناسی
غرفه های مربوط به این بخش در طبقه اول موزه قرار دارد که به موادی از زندگی روزمره مردمان محلی و مشاغل آنها می پردازد، در غرفه ای دیگر به انواع وسایل تدخین (دخانیات)؛ وسایل پیرایش و پزشکی، وسایل مورد نیاز حمام؛ کارگاه سراجی (زین سازی)؛ ابزار و وسایل روشنایی و ظروف گوناگون؛ غرفه سفال گری و کارگاه مربوط به آن؛ انواع گلیم های محلی؛ فرش هایی تاریخی و… برم یخوریم همچنین قراردادها و وقف نامه های مربوط به دوره قاجاریه نیز در این سالن به دیوارها نصب شده و یا درون ویترین های دیواری جاسازی شده اند.

بخش باستان شناسی
بخش باستان شناسی موزه رشت در زیرزمین یا سرداب ساختمان قرارداد و مُعّرف عظمت و شکوه باستانی این خطّه و فرهنگ مردمان آن است. بخش باستان شناسی دارای 28 ویترین شیشه ای دو طبقه ، و 11 ویترین دیواری است. قدیمی ترین اشیای این بخش ها پیکان های سنگی متعلق به منطقه پیرکوه است که از حفاری های غیر مجاز کشف شده و تاریخ آن 3 هزار سال پیش از میلاد مسیح تخمین زده می شود.
برخی از آثار پیش از اسلام موزه ی رشت حاصل اکتشافات باستان شناسی استان و برخی دیگر به سایر نقاط کشور تعلق دارد و به منظور شناخت و تبادل فرهنگی در این بخش قرار گرفته اند. اشیای سفالی این بخش بیشتر به صورت ظروف و گاه به صورت حیواناتی نظیر گاو و قوچ ( ریتون) و پرنده است. اشیای زینتی مانند سنجاق ها، دستبندها، انگشتر، گوشواره و گردن بند و اشیای رزمی مفرغی مانند خنجر، کارد، شمشیر، پیکان است. ظروف مفرغی چون پیاله، ملاقه و جام نیز در این بخش به نمایش گذاشته شده است

آبشار ویسادار پره سر

آبشار ویسادار از زیباترین آبشارهای ایران و سومین آبشار مرتفع استان گیلان است. این آبشار به معنی "سایه درخت بید" است که در 16 کیلومتری شهر پره سر در شهرستان رضوانشهر واقع شده و همچون نگینی در دل جنگلهای زیبایی این منطقه می درخشد.

ابهت این پدیده طبیعی برای هر بیننده جالب و جذاب است به ویژه وقتی از پایین به این آبشارنگریسته می شود با ابهت و زیبایی صد برابر آبشار ویسادار مواجه می شوی، صدای ریزش آب از ارتفاع حدود 20 متری و نیم دایره ای که آب در دل سنگ و صخره برای رسیدن به دریا ایجاد می کند، دیدنی است. صدای پرندگان و شرشر آب و نور خورشید که از لابه لای شاخ و برگ درختان به زمین می تابد منظره ای فوق العاده به وجود آورده که کم نظیر است. البته زیبایی های این پدیده طبیعی آنقدر زیاد است که نمی توان وصفش کرد و به قولی آبشار ویسادار را باید دید، نه اینکه راجع به آن نوشت.

آﺑﺸﺎروﯾﺴﺎدار، ﺟﺎده ﺟﻨﮕﻠﯽ ، ﺟﻨﮕﻞ اﻧﺒﻮه ، ﭼﺸﻢ اﻧﺪازﻫﺎی ﺑﮑﺮ ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺤﻞ و ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻣﻮﺟﻮد درﻣﺴﯿﺮ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ آﺑﺸﺎر، اﯾﻦ اﻣﮑﺎن را ﻣﯿﺪﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﺤﻞ وﻣﺤﻮر دﺳﺘﺮﺳﯽ ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﻄﺐ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﮔﺮدی ﻏﺮب ﮔﯿﻼن و ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن رﺿﻮاﻧﺸﻬﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮارﮔﯿﺮد و ﻃﺮح ﻫﺎی ﭘﯿﺸﺘﺎز در آن ﭘﯿﺎده ﺷﻮد. اگر امارات و شیخ‌ نشینهای عربی با احداث سواحل مصنوعی و ... گردشگری خود را توسعه بخشیده‌اند، صرف وجود جاذبه ‌ای به نام آبشارهای ایران زمین‌ کافی است تا در صورت برنامه ‌ریزی، تمامی معادلات موجود در گردشگری منطقه به هم بریزد. بدین ترتیب " آبشار ویسادار" موقعیت منحصر به فردی برای توسعه گردشگری در منطقه سرسبزغرب استان گیلان به وجود آورده است که باید با ایجاد زیر ساختهای مناسب گردشگری و جذب توریسم ازاین موقعیت بهره برداری بهینه صورت گیرد.

آسفالت مسیر منتهی به آبشار ویسادار، نصب سطل زباله، نصب تابلو از مشخصات آبشار، ساخت امکانات رفاهی و تفریحی و تامین زیرساختهای گردشگری منطقه ضرورتی است که مسئولان باید به آن توجهی ویژه داشته باشند. نصب تابلویی در شهر پره سر که عکسی از آبشار بر آن نقش بسته باشد راهنمای خوبی برای مردم و معرفی آبشار به مسافران خواهد بود. همچنین اعطای مجوز ساخت یک یا چند کلبه سنتی به جوانان برای ارائه خدمات به مسافران و گردشگران ضرورتی دیگر است. به هر حال وجود آبشار ویسادار برای مردم پره سر نعمت بزرگی است اگر بتوان از این نعمت خدادادی به نحو احسن استفاده کرد بی شک بر درآمد مردم، توسعه شهر و بخش پره سر اثر مثبت خواهد گذاشت.

بلند ترین آبشار ایران- آبشار لاتون آستارا

آبشار لاتون آستارا در موقعیت جغرافیایی E484746 N381822 در استان گیلان و مرز استان اردبیل واقع است. آبشار لاتون در استان گیلان، ۱۵ کیلومتری جنوب شهرستان آستارا، شهر لوندویل روستای کوته کومه جای گرفته‌است . ارتفاع  آبشار لاتون ۱۰۵ متر است که از این حیث در دایره آبشارهای بلند ایران جای میگیرد. این آبشار از دامنه‌های شرق کوه اسپیناس سرچشمه گرفته و به رودخانهٔ لوندویل که با طول ۱۷ کیلومتر خود نیز از کوه اسپیناس سرچشمه گرفته سرازیر می‌شود و با شیب تندی به سمت کوته کومه و لوندویل حرکت کرده و در آخر وارد دریای خزر می‌شود. حجم آب آبشار در فصول مختلف سال متفاوت است ولی در تمام فصول آب دارد.

 

برای رسیدن به آبشار ابتدا به شهر لوندویل در مسیر جاده تالش به آستارا سپس راه فرعی در جهت جنوب پس از گذشت چند کیلومتر به روستای کوته کومه منتهی میگردد .  برای رسیدن به آبشار باید راه مالرویی به طول تقریبی 6 کیلو متر  را در دل جنگلهای زیبای منطقه پیمود . پیمایش این مسیر حدود 4 ساعت به طول خواهد انجامید. برای طی مسیر بهتر است از راهنمایان محلی استفاده گردد تا از مسیر آبشار در جنگل منحرف نگردید. هوای منطقه تقریبا گرم و شرجی است از این رو پیمایش این مسیر بهتر است در اوایل بهار یا اواخر زمستان انجام گیرد.

 

ابتدای مسیر از یک دامنه کوهستانی با درختانی جنگلی شروع شده و در ادامه قسمتی از مسیر را نیز در کنار رودخانه طی می کنید. در حاشیه رودخانه لوندویل یکی از زیباترین جنگل های گیلان با انبوهی از درختان آلو، گلابی، گردو، فندق و سیب وحشی وجود دارد که در سه فصل از سال، سرسبزی و زیبایی خود را حفظ می کند. پس از گذشتن از این جنگل پردرخت، وارد کوهستان و سپس مراتع می شوید که به حدفاصل این دو نوع اکوسیستم اصطلاحا اکوتون می گویند.

مکان های دیدنی گیلان -ماسوله

ماسوله در ۵۵ کیلومتری رشت در استان گیلان قرار دارد . این شهر در ناحیه‌ ای کوهستانی و جنگلی در دامنه ‌ای صخره ‌ای با وسعت ۱۶ هکتار و ارتفاع ۱۰۵۰ متر از سطح دریای آزاد ساخته شده ‌است . ماسوله در ۳۲ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن قرار دارد و از غرب به خلخال ، از شمال به ماسال و از جنوب به طارم محدود است .
این شهر طی شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .
این شهرک هم اکنون رویارو با مسائلی مانند ریزش سنگ ، سیل ، رانش زمین ، زمین‌لرزه ، تصرف به منظور توسعه عمرانی و انسانی و تخریب و … می ‌‌باشد .
زبان مردم ماسوله تالشی است . ماسوله دارای محله‌ های ریحانه بر ، خانه بر ، مسجد بر ، کشه سر و اسد محله است .
قلل مهم ماسوله عبارت‌ اند از : شاه‌ معلم ( شامولوم ) ، آسمان کوه ، لاسه سر ، تروشوم و کله قندی . که قله شاه معلم با ارتفاع ۳۰۵۰ متر بلند ترین نقطه استان گیلان می ‌باشد .

تاریخ
حدود هشتصد تا هزار سال پیش مردمانی از نقاط مختلف سرزمین گسترده ایران به دلائل نا معلومی به منطقه ماسوله کوچ کردند . برخی از مردمان محلی نیز از منطقه ای به نام کهنه ماسوله واقع در 6 کیلومتری شمال غرب این شهر با این افراد همراه شدند . طی کاوش های انجام شده از محوطه باستانی کهنه ماسوله سفالینه هائی متعلق به قرون پنجم تا هشتم هجری قمری بدست آمده است که دقیق ترین مستندات قابل توجه تاریخی می باشند .
در ۱۰ کیلومتری بالاتر از ماسوله جدید ، ماسوله قدیم با آثار و بازمانده‌ های انسانی از قبیل سنگ کوره و … در منطقه‌ ای گسترده پراکنده شده است که جزء آثار باستانی بشمار می ‌آیند.

معماری ماسوله
ماسوله دارای معماری منحصر به فردی است . محوطه جلوی خانه ‌ها و پشت بام‌ ها هر دو به عنوان پیاده رو استفاده می‌ شوند. خیابان‌ های کوچک و پله‌ های بسیار به هیچ وسیله نقلیه موتوری اجازه ورود نمی‌ دهد . معماری ماسوله در یک جمله توصیف می ‌شود : حیاط ساختمان بالایی پشت بام ساختمان پایینی است . ساختمان‌ ها معمولاً از دو طبقه تجاوز نمی ‌کنند.

مکانهای دیدنی تالش - ساحل گیسوم

فاصله هتل مرزبانی تا ساحل گیسوم

یکی از نقاط دیدنی استان گیلان و شهرستان تالش پارک جنگلی گیسوم است. مسیری زیبا و دیدنی درختان سر به فلک کشیده آن تونلی جنگلی را ایجاد کرده است که دل هر بیننده‌ای را با خود می‌برد.

در جنوب گیسوم، رضوانشهر به فاصله ۱۴کیلومتر و شمال آن، شهر هشتپر (تالش) با فاصله حدود ۲۰کیلومتر قرار دارد.
جاده گیسوم تونلی جنگلی را با نسیم خنک کوهستان های تالش در هم آمیخته تا تن و جان هر رهگذری را آرامش ببخشد و روحش را آسایش دهد.گیسوم جایی است که جنگل و دریا به هم می رسند و سحر طبیعت به اوج خود می رسد.
اگرچه گیسوم فقط در نیمه اول سال پذیرای گردشگران است ولی باید گفت که اگر در نوروز و نیمه اول سال هم موفق به سفر به این منطقه گردشگری نشدید زیبایی های طبیعی گیسوم در فصل پاییز و زمستان نیز کمتر از بهار و تابستان نیست.

همسایگی جنگل و دریا در این منطقه از شمال کشور، زیبایی دو چندانی را نصیب چشمان گردشگران می‌کند.
این ساحل زیبا در ایام نوروز پذیرای جمعیت زیادی از علاقه مندان به طبیعت از اقصی نقاط کشور است مسافرانی که از گوشه و کنار کشور می آیند تا آغازین روزهای بهار را در کنار جنگل و دریا به نظاره بنشینند و تماشاگر رویش طبیعت زیبای تالش باشند.
وجود گیسوم باعث شده است که روستای گتگسر در کنار آن به یک روستای مهمان پذیر با خانه های ویلایی تبدیل شود و اهالی به خاطر حضور بیش از حد مسافران خانه‌های خود را تبدیل به سوئیت های مهمان‌پذیر کنند.

 هکتار، با درختان جنگلی انبوه و گونه‌های گیاهی خاصی که دارد، چشم انداز زیبایی را برای گردشگران فراهم می‌کند، این پارک با امکاناتی نظیر پارکینگ در داخل محدوده پارک، وسایل بازی کودکان، ورزشگاه، اردوگاه، پلاژ، هتل، مناطق پیک‌نیک روزانه، کمپینگ طبیعی، مسیرهای پیاده روی، مجموعه فضاهای جنگلی باقیمانده در ناحیه شرقی، جنگل شمشاد و موزه طبیعی گل و گیاه منتظر حضور گردشگران است.

در مجموع ۷۶ گونه گیاهی متعلق به ۶۶ جنس و ۴۴ خانواده در این منطقه جلگه‌ای از شمال گیلان شناسایی شده‌است که ۲۱ گونه آن چوبی و مابقی را گونه‌های علفی تشکیل می‌دهد.

درختان جنگلی انبوه و انواع گونه‌های گیاهی به وپژه درختان انجیلی ( آسون دار )، چشم انداز رویایی در فصل پاییز به همراه دارد. در پارک جنگلی گیسوم امکانات رفاهی و سوییت و منازل تعبیه شده است و پاسگاه پلیس امنیت این پارک را شبانه روزی کنترل می کند.مغازه های مختلف خرید و ساحل زیبای آن برای شنا جذابیت آن را دو چندان کرده است.بهترین زمان سفر به گیسوم ماههای اردیبهشت و مهر و آبان است.

مکانهای دیدنی گیلان - قلعه رودخان - فومن

فاصله هتل مرزبانی ماسال از قلعه رودخان

قلعه رودخان که به قلعه “هزار پله” ، “حسامی” و “سکسار” نیز معروف است نام قلعه ای‌ تاریخی در

 23 کیلومتری جنوب غربی شهر فومن در بخش مرکزی و دهستان “گوراب پس” استان گیلان است. به بیان دیگر قلعه رودخان در 49 درجه و 14 دقیقه و 19 ثانیه طول شرقی و 37 درجه و 03 دقیقه و 51 ثانیه عرض شمالی واقع شده است. برخی از کارشناسان، ساخت قلعه رودخان را در دوران ساسانیان و مقارن با حمله اعراب‌ به ایران دانسته ‌اند که در دوره سلجوقیان این قلعه تجدید بنا شده و از پایگاه ‌های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است.

ساختار و مشخصات فنی قلعه رودخان :

مساحت قلعه حدود 22300 متر مربع و محیط آن 1260متر است که توسط 42 برج و بارو محاصره شده است. طول قلعه حدود 500 متر و عرض آن در نقاط مختلف متفاوت است. در ساخت این قلعه از میلیون ها قطعه آجر استفاده شده است. این آجرها در روستاهای حاشیه ی جنگل پخته شده و به قلعه آورده شده است. جنس مصالح به کار رفته در ساختمان قلعه از آجر، سنگ لاشه، ساروج و گچ می باشد.
قلعه رودخان از دو بخش ارگ (محل زندگی حاکم و حرم‌سرای وی) و قورخانه (محل فعالیت‌های نظامی و زندگی سربازان) تشکیل شده است.
قلعه رودخان چون بر روی دو قله بنا شده است، به سه بخش میانی، شرقی و غربی تقسیم می شود. قسمت شرقی بر فراز تپه 670 متری بنا شده و توسط یک دروازه از سایر قسمت ها جدا می شود. قسمت میانی که دروازه ی اصلی در آنجا قرار دارد، در پایین ترین سطح قلعه قرار دارد. قسمت غربی روی شیب تند کوه بنا شده و شامل قسمت های دروازه ی ورودی، آب انبار، سردخانه، آبریزگاه، شاه نشین و تعدادی واحدهای مسکونی و قراول خانه می باشد.
دروازه قلعه در ضلع شمالی واقع شده است. شیب تند تپه و دو برج عظیم که در دو طرف دروازه واقع شده است، دست یابی دشمنان به قلعه را دشوار می کرده است. در دو طرف دروازه ی ورودی، دو سکو از جنس لاشه سنگ به ارتفاع  یک و نیم متر وجود دارد که محل استقرار محافظین بوده است.
در ورودی با قوس جناغی به عرض دو و شش دهم و ارتفاع سه و نیم متر ساخته شده است. پس از دروازه، به یک راهرو می رسیم که در دو طرف آن سکو واقع شده و نقش بارانداز را داشته اند. پس از ورود به محوطه ی قلعه، چند پله سنگی وجود دارد که به سمت پشت بام بالای دروازه می روند. راه ورود به داخل برج های طرفی دروازه نیز از همین قسمت است. برج های بزرگ دو طرف دروازه در پایین توپر هستند و در بالا، تو خالی بوده و اتاق های هشت ضلعی دارند. هرچند از بیرون استوانه ای شکل هستند. در اتاق های هشت ضلعی داخل برج ها، در هر وجه، یک طاق نما به ضخامت یک و نیم متر مشاهده می شود.
این طاقنماها به روزنه یا پنجره هایی برای نور و حفاظت از قلعه منتهی می شوند. سقف برج ها با آجر به صورت دورچین و بدون تیر ساخته شده و بر روی آن گچکاری شده است. قلعه رودخان دارای 42 برج نگهبانی است. این برج ها از نظر قطر و شکل کمی با هم متفاوتند اما نقشه داخلی اکثر آنها یکی است.
این برج ها همگی مسقف بوده و طاق آنها با آجر دورچین شده است. تعدادی از برج ها دوطبقه هستند که سقف برخی از آنها چوبی بوده اند. اگر به داخل برج ها بروید درخواهید یافت که اجاق و دودکش دارند تا نگهبانانی که به انجام وظیفه مشغولند در سرمای زمستان گرم شوند. در ضمن برج مسقف، نگهبانان را از گزند باد و باران و برف در امان نگه می داشته است.
مهمترین سازه ی بخش غربی، شاه نشین است که در فاصله 200 متری از دروازه ی ورودی و بر بلندترین نقطه ی قلعه (ارتفاع 778 متری از سطح دریا) واقع شده و محل استقرار حکمران بوده است. این بنا از لحاظ شکل و ابعاد با سایر سازه های قلعه متفاوت است. از دو بخش تحتانی و فوقانی و یک تراس تشکیل شده است. این تراس محل خوبی برای نشستن و تماشای قلعه است. قسمت های اعظم بنا تخریب شده است. طبقه ی هم کف دو اتاق و یک ایوان داشته است. ایوان مرکزی با راه پله ای به طبقه ی فوقانی می رود. اتاق فوقانی از داخل هشت ضلعی و از خارج نیم استوانه بوده است.
بخش شرقی قسمت نظامی قلعه به شمار می رود. این بخش شامل دروازه ی ورودی، زندان، محل اسکان افسران ارشد و تعدادی واحدهای مسکونی می باشد. هر قلعه ای یک در خروج اضطراری دارد که این در، در ضلع جنوب شرقی قلعه واقع شده است. در انتهای شمال شرقی قلعه یک ساختمان دو طبقه ی زیبا وجود دارد که محلی بسیار دل انگیز است.
در ضلع جنوبی قلعه کوهی وجود دارد که در دل آن غاری هست که به گفته ی محلی ها زمانی محل نگهبانی سربازها بوده و اگر حمله ای صورت می گرفته، از آنجا به قلعه علامت می داده اند. این غار دهانه ای به عرض سه و ارتفاع چهار متر دارد و عمق آن 15 متر است.

ـ وجه تسمیه قلعه رودخان :
نام قلعه  در ابتدا دژ رودگان بوده است از آنجا که این قلعه تاریخی، در کنار رودخانه ای بنا شده به قلعه رودخان نیز معروف شد. کلمه رودخان مخفف رودخانه و قلعه رودخان، یعنی قلعه ای که در نزدیکی رودخانه است. این قلعه در ادوار تاریخی به نام های قلعه “هزار پله” (به دلیل وجود 935 پله در امتداد دیوارهای قلعه )، “حسامی” (بازسازی قلعه به امر سلطان حسام الدین دباج اسحقی باعث شده که آنرا قلعه حسامی بنامند) و “سکسار”، “سگسار” و “سگسال” نیز خوانده شده است. این قلعه به زبان اهالی آن منطقه که تالش هستند قله رخون نامیده می ‌شود. سپس به مرور زمان به «قلعه رودخان» تبدیل شده است.

ـ تاریخچه قلعه رودخان فومن در گیلان :
گیلان در دوران قدیم به دو منطقه ی بی یه پس (Beeye Pas) و بی یه پیش تقسیم می شد. فومن تا سال 951 خورشیدی مرکز گیلان بی یه پس یا گیلان غربی به شمار می رفت. انتخاب فومن به عنوان مرکز حکومت، حکمرانان را بر آن داشت تا قلعه مستحکمی جهت دفاع از حوزه استحفاظی خود بسازند، تا هم محل استقرار حکومتیان باشد و هم کاربرد نظامی داشته باشد. قلعه رودخان نمونه برجسته یک قلعه کوهستانی است.
بر روی کتیبه سردر ورودی قلعه که اکنون در موزه گنجینه رشت نگهداری می‌ شود، درج شده که این قلعه در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هجری قمری برای سلطان حسام‌ الدین امیردباج بن امیر علاءالدین اسحق تجدید بنا شده است. امیره حسام الدین دباج فومنی (مظفرالسلطان)، فرمانروای بیه‌پس اولین قدرت منطقه‌ ای بود که از اطاعت از صفویان سرپیچی کرد، و قلعه رود خان را بازسازی کرد تا از آنجا به مقاومت بپردازد ولی موفقیتی به دست نیاورد و به دربند گریخت و نهایتاً دستگیر و در تبریز اعدام شد.
قلعه های کوهستانی معمولا در بالاترین نقطه ی کوه ساخته می شدند. از نمونه های بارز این گونه قلعه ها می توان از قلعه بابک در کلیبر آذربایجان شرقی، قلعه ی حسن صباح در الموت قزوین، قلعه یزدگرد در ریجاب کرمانشاه و قلعه رودخان در فومن گیلان نام برد. این قلعه دارای دو برج عظیم در دو طرف در ورودی و تعداد زیادی برج های کوچکتر با فواصل نامنظم، دور تا دور قلعه است. اطراف دیوارها، همانند تمام قلاع کوهستانی شیب تندی دارد که هجوم به قلعه را سخت یا ناممکن می ساخته است.
با توجه به اینکه اکثریت قلعه های کوهستانی در گذر ایام یا توسط طبیعت یا به دست آنهایی که قلعه را فتح کرده اند تخریب شده است، اگر می خواهید یک قلعه نسبتاً استوار را که سعی در مرمت آن صورت پذیرفته ببینید، توصیه می کنیم از سفر به قلعه رودخان غافل نشوید.
این دژ با ارزش تاریخی که دارد بنابر ساختار، معماری و ویژگی‌های استراتژیکی و رزمی، در ۳۰ امرداد ۱۳۵۴ خورشیدی، به شماره ۳/۱۵۴۹ در سیاهه‌ی یادمان‌های دیرین ایران (فهرست آثار تاریخی و ملی) ماندگار شد.

مسیر دسترسی به قلعه رودخان :

از شهر رشت تا فومن 35 کیلومتر فاصله است. در شهر فومن تابلوی راهنما برای هدایت به سمت قلعه رودخان وجود دارد. جاده ی فومن – قلعه رودخان جاده زیبایی است که تماما آسفالت شده و کیفیت آسفالت آن نیز قابل قبول است. از مرکز شهر فومن تا پارکینگ قلعه رودخان 22 کیلومتر فاصله است. شما می توانید اتومبیل خود را در پارکینگ پارک نموده و همراه با وسایل اندکی که با خود برمی دارید، پای در راه نهید. برای تسهیل در رفت و آمد این مسیر حدود 2 کیلومتری را با خرده سنگ و ملات ماسه و سیمان راه درست کرده اند و حدود هزار پله هم دارد.
لازم به توضیح است که پروژه ساخت مسیر پلکانی دو و نیم کیلومتری تا قلعه در سال 1378 آغاز گردید و در سال 1387 توسط اداره ی کل منابع طبیعی استان گیلان به اتمام رسید.

بهترین زمان بازدید قلعه رودخان :
شما در تمام فصول سال می توانید از قلعه رودخان بازدید کنید. در فصول سرد سال بسیاری از دکه های در مسیر تا قلعه جمع می شوند. ممکن است زمین لیز باشد و از سرسبزی درخت ها خبری نیست. اما از طرفی به خاطر ریزش برگ ها افق دید شما به علت کاهش برگ درخت ها بیشتر می شود. هرچند جذابیت بهار و تابستان را ندارد. در نیمه ی اول سال ساعات بازدید از قلعه از 8 صبح تا شش و حتی هفت بعد از ظهر است. زمستان ها قلعه فقط تا ساعت چهار بعد از ظهر باز است.

کاخ میان‌پشته - بندر انزلی

فاصله هتل مرزبانی تا انزلی

کاخ میان پشته

زمین کلی کاخ ۱۰۲۶۶۶ متر مربع و زیر بنای دو طبقه ۱۱۶۸ متر مربع میباشد. طبقه همکف از از قسمت بیرونی تا حدود یک متر از سطح زمین دارای یک شیب ملایم جهت نما و استحکام میباشد. بدنه ساختمان از سنگ بلوک ۲۵×۲۵×۵۰ سانتی متری و دو جداره ساخته شده و بین دو جداره حدود ۱۰ سانتیمتر فاصله نهاده‌اند . کاخ دارای ۱۱ اتاق و یک سالن پذیرایی با چهار سرویس حمام و دستشوئی در ساختمان میباشد. سقف کلیه اتاق ها بتن آرمه بوده و روی سقف از داخل اتاق ها گچ بری شده و تعدادی مجسمه کوچک از گچ ، بر حاشیه اتصال دیوار-سقف به چشم می خورد. در اتاق ها لوستر های کریستال آویزان است ولی در سرسرا که ارتفاع از کف تا سقف طبقه دوم بیش از ۱2 متر است ، لوستر بزرگ 6۰ شاخه ای کریستال با زنجیری آویزان است. ابتدا برای کاخ بامی از بتون آرمه ساخته بودند و گنبد آهنی رویش را با حلب سفید پوشانده بودند. در تعمیرات قبلی دو شیر و تاج پهلوی را که در سمت شمالی بالای ساختمان بوده ، برداشتند. کاخ دارای یک در بزرگ از سمت شمال است که پس از یک راهروی پهن سرسرای کاخ نمایان میشود که پلکانی پهن را در بر دارد و پلکان به دو سمت شرقی و قربی به سمت طبقه بالا منتهی میشود و ما بین این پلکان پنجره های بزرگی به سمت جنوب وجود دارد که به نقش خورشید ساخته اند. منطقه وسیع زمین کاخ دارای چهار خیابان است که کاخ در تقاطع آن قرار دارد. در طرفین خیابان های اصلی کاخ درختهای سرو کاشته و کناره های خیابان را با بوته های کیش « شمشاد» محصور کرده بودند. در داخل محوطه چهار خیابانها صدها درخت نارنج را با نظم وترتیب کاشته بودند که منظره ای جالب و بسیار فرح انگیز داشت. که در برف سنگین سال ۱۳۲۸ بسیاری از درختهای نارنج کاخ میسوزد و خشک میشود. کاخ را با مبلغ ۷۵۰۰۰۰ ریال قیمت تمام شده آنرا اعلام نمودند. تاریخ ۱۳۱۵ نشاندهنده تاریخ تقریبی پایان کار ساختمان کاخ است. در اوایل سال ۱۳۶۳ مقدار ۲۲۵۰۰ متر مربع از کل زمین کاخ در سمت جنوب شرقی را به منظور احداث مسجد امیرالمؤمنین (ع) و مجتمع علوم دینی و برگذاری نماز جمعه جدا کرده و آنرا محصور کردند.

تاریخچه

این ینا در سال ۱۳۰۷ یک بار دچار آتش‌سوزی شد که در زمان رضا خان برای اقامت وی آنرا بازسازی کردند و نام کاخ سلطنتی به آن نهادند. به این نوع بناها در عهد قاجار کلاه فرنگی می گفتند. کاخ خوشتاریا بدستور رضا شاه در سال ۱۳۰۳ به تعمیر و بازسازی پرداخته شد.پس از این که خوشتاریا امتیاز چوب و بریدن درختهای جنگلهای تالش را دریافت کرد ضمن اینکه کارخانه ای در حوالی کرگانرود برپا نمود، کارخانه چوب بری دیگری در میان پشته احداث نمود و قصری دو طبقه و با شکوه و زیبا از چوب ساختند و از کارخانه برق این قصر را در نور غرق کردند. پس از این که ساختمان کاخ آتش گرفت بدستور رضاشاه مهندس علی خان معمار مخصوص شاه ، نقشه این کاخ را طراحی کرده و مهندس مظلومیان آرشیتک و رئیس فنی اداره بندر مأمور اجرای آن گردیده است .این کاخ در سال ۱۳۰۸ آغار به کار کرده و پس از دو سال ۱۳۱۰ بپایان رسید ، ولی پیمانکار آن می گوید در سال ۱۳۱۳-۱۳۱۴ بپایان رسید. از جمله کارهای هنری این ساختمان پله ایست که طبقات سهگانه را به هم وصل می کند ،به طوری که اگر شخصی در شیروانی باشد پله ها بدون پایه جاگذاری شدند که در آن واحد کف زیرین را خواهد دید ، ابتکار این پله از چوب بدست حاجی آقا نامی بوده.نجاری این ساختمان با استاد باقر قزوینی انجام گرفت، پنجره ای که در ضلع جنوبی ساختمان به صورت خورشیدی است توسط او ساخته شده. در نمای شمالی آن در بالا کاخ ابتدا دو شیر وجود داشته که توسط مهندسین مهاجر بنام نعلبنیانس طراحی شده. گچبری و گچ کاری داخل اتاق ها بوسیله استاد محمود و پدرش که از همدان آمدند انجام گرفت.نقاشی های داخل ساختمان بوسیله استاد رضا رنگچی انجام گرفت.

نحوه اداره کاخ

این کاخ در ابتدا به وسیله اداره بندر اداره میشد و بعداً به استانداری گیلان و از نیمه دوم سال ۱۳۳۲، نیروی دریایی ارتش و پس از مدت کوتاهی توسط بیوتات سلطنتی اداره و از حدود سال ۱۳۴۸ مجدداً به نیروی دریایی واگذار گردید. بعد از انقلاب اسلامی چند سالی این بنا بلا استفاده ماند و از سال ۱۳۶۷ شمسی پس از تعمیرات اساسی و تعویض حلب های شیروانی، ساختمان کاخ به موزه نیروی دریایی تبدیل شد و انواع سلاح های گرم و سرد، از زمان صفویه تا کنون، در قفسه های مخصوص برای بازدید کنندگان جا سازی و حتی بعضی اشیاء قدیمی تر نیز در این موزه به چشم میخورد و از طرفی ماکت و مدل های انواع ناوهای جنگی نیروی دریائی ایران نیز در آنجا جلب توجه مینماید. که به نظر کاری بسیار بجا و شایسته ای انجام گرفته است. به منظور حفاظت از موزه به‌ناچار روی پنجره ها را با شبکه ای از آلمینیوم پوشانیده اند ، هر چند به زیبایی ساختمان لطمه زده ولی چون از آلمینیوم درست کرده اند صدمه چندانی به ساختمان وارد نساخته است.

گذشته کاخ میان پشته بندر انزلی

قبل از احداث آن، در همان مکان کاخ باشکوه  قرار داشت، این کاخ اختصاص داشت به تاجر روس که از اولین کسانی بود که صنعت برق را وارد ایران کرد . روایت است در دورانی که خبری از روشنایی برق نبود در شب‌های مه آلود بندر انزلی این بنا با نور خود منظره‌ای زیبا را به وجود می‌آورد . بنای کاخ میان پشته از سال ۱۳۰۸ شمسی جای  آغاز و بین سالهای ۱۳۱۳ - ۱۳۱۴ شمسی پایان یافت . مساحت زیر بنای آن ۱۱۶۸ مترمربع می‌باشد .

جزئیات کاخ میان پشته

بدنه ساختمان دو جدار و از بلوک سیمانی ساخته شده دارای ۱۱ اتاق و یک سالن پذیرایی و چهار سرویس حمام و دستشویی با نمای بسیار زیباست. این کاخ در حال حاضرموزه نظامی می‌باشد و انواع سلاحهای گرم و سرد از زمان صفویه تا کنون در معرض دید عموم است. موزه نظامی بندرانزلی در ساختمانی قرار گرفته که خود موزه‌ای از معماری و هنر است. این کاخ موزه که در میان باغ دلگشایی با درختهای نارنج و سرو محصور شده از شمال به آبهای نیلگون خزر نظاره دارد. بنای این کاخ موزه که به کاخ میان پشته معروف است در سال1309 به دستور رضاخان و به دست مهندسان ایرانی ساخته شده است.

از در شمالی به راهروی پهن سرسرای کاخ وارد می‌شوی که اکنون ماکتهایی از کشتی‌های مختلف و برخی ابزار دیگر دریایی در دو طرف و وسط آن قرار داده شده‌است. بعد از گذر از میان این راهرو به محوطه سرسرای کاخ می‌رسی که با دو ردیف پله متقارن سپید زیبا تو را به طبقه بالا راهنمایی می‌کند. ساختمان دارای یک سرسرای وسیع ، ۱۱اتاق و یک سالن پذیرایی با چهار حمام و دستشویی است. سقف اتاقها از بتون مسلح است و روی آن به شکل زیبایی با دستان هنرمندان گچ بری شده و گوشه‌ها نیزبا تعدادی مجسمه‌های کوچک گچی زینت داده شده است. کاخ میان پشته پس از وقوع انقلاب اسلامی چند سالی بلا استفاده ماند و از سال۱۳۶۷ پس از تعمیرات اساسی به موزه نیروی دریایی تبدیل شد. در حیاط کاخ چند اراده تانک و توپ و سلاحهای سنگین و نیمه سنگین در بین درختان قرار داده شده که از همان ابتدا نظامی بودن کاخ را به ما یادآوری میکند. در طبقه پایین بنا سلاحهای سبک و ادوات نظامی از زمان زندیه تا دوره رضا خان قرار داده شده‌است. تفنگهای بزرگ قلعه‌ای، تفنگهای سنگ چخماق، سپر و کلاهخود و نیزه‌ها سلاحهای ابتدایی هستند که جنگاوران کشورمان در قدیم از آن استفاده میکردند. طبقه دوم بنا حالت کاخ بودن خود را بیشتر حفظ کرده و در آن از مبلمان مورد استفاده رضاخان و مهمانهایش، قفسه‌های چوبی بسیار خوش ساخت و ظریف و در عین حال مقاوم، شمعدانها و ساعتهای برنزی، ظروف چینی و کریستال که تعدادی از آنها هدایای سران کشورهای خارجی به رضا خان است، نگهداری می‌شود. رادیو ضبط مبله هدیه هیتلر به رضا خان یکی از این تحفه‌ها است. تابلوی کبک آویز اثر کمال الملک و تابلوی نقاشی کار ناصرالدین شاه از جمله تابلوهای موجود در کاخ است. یکی دیگر ازآثار زیبای موجود لوستری است که از چوب یک پارچه تراشیده شده و بر سقف یکی از اتاقها نصب شده‌است. میزهای چوبی خوش تراش با طرحهای بسیار ظریف و زیبا حکایت از سلیقه هنرمندانه صنعتگران آن زمان دارد. در همه اتاقها شومیه دیواری تعبیه شده و پنجره‌های بزرگ فضای درون کاخ را به طبیعت زیبای پیرامون پیوند می‌دهد. سالانه تعداد قابل توجهی از ایرانگردان و حتی گردشگران خارجی از این موزه دیدن میکنند.

گل سوسن چلچراغ -رودبار

گل سوسن چلچراغ نخستین گیاهی است که به عنوان میراث ملی در ایران به ثبت رسیده است.
از آنجا که شکوفه ‌های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز می ‌شوند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است. انتهای گلبرگ های آن پوشیده از دانه ‌های برجسته و پرچم های بسیار بلند است. قامت این گل حدود یک متر است.
گل سوسن چلچراغ از جمله گل های نادر و کمیابی است که تاکنون، فقط در دو نقطه جهان شناسایی شده است؛ یکی در روستای داماش و دیگری در منطقه لنکرن جمهوری آذربایجان.
این گل زیبا نخستین بار توسط یک محقق انگلسی به نام «لدر بودی» کشف گردید و در سال 1354، از طرف اداره کل محیط زیست استان گیلان زیستگاه این گل کمیاب به عنوان اثری طبیعی ملی به ثبت رسید.
در گذشته، در هفت نقطه روستای داماش (در حدود شش هکتار) این گل به عمل می‏آمد، ولی متأسفانه امروزه، فقط در یک نقطه (در حدود دو هکتار) به عمل می‏آید و از طرف اداره محیط زیست شهرستان رودبار مورد حفاظت قرار می‏گیرد.

هر ساله، در نیمه دوم خرداد ماه، هنگامی که سوسن چلچراغ به گل می‏نشیند، از طرف سازمان محیط زیست یک روز به نام روز طبیعت و گلگشت تعیین می‏شود و جشنواره با شکوهی در اطراف داماش برگزار می‏شود؛ اهالی منطقه عمارلو با لباس های محلی زیبا در آن شرکت می کنند و با شادی و نشاط به رقص و پایکوبی و انجام ورزش های بومی می پردازند.

همچنین در این روز، بازارچه های محلی برپا می‏شوند و نغمه های شورانگیز و ترانه‏های دلنشین روستایی با همراهی سازهای نی، تنبک، تنبور، کمانچه و سنتور به گرمی جشنواره سوسن چلچراغ می‏افزایند.

مناطق دیدنی استان گیلان - دریاچه سقالکسار شفت

فاصله هتل مرزبانی با شفت

سقالکسار روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان رشت در استان گیلان ایران که در ۱۵ کیلومتری جنوب شهر رشت در دهستان لاکان قرار دارد در اطراف مزار آقا سید شریف دریاچه های متعددی وجود دارد که دارای طبیعت بسیار زیبایی می باشند. یکی از بزرگترین این دریاچه ها (استخرها) سد خاکی سقالکسار می باشد که در نزدیک چماچاه و روستای سقالکسار واقع شده است و در تمامی فصول مسافران را به سمت خود جذب می کند. با حدود یک ربع ساعت رانندگی از رشت می توان به این روستای فوق العاده زیبا رسید.

آب دریاچه سد سقالکسار که در موقعیت جغرافیایی N370923 E493130 واقع شده است از ریزش های جوی و چشمه ساران منطقه تامین می شود. ارتفاع دریاچه از سطح دریا 64 متر، طول دریاچه در حدود 600 متر و عرض آن 500 متر است. واژه‌ سقالکسار به‌ معنای محل آب خوردن پرندگان است. در گذشته پرندگانی مانند لک و سار به این روستا می‌ آمدند و از چشمه موجود در آن آب می‌ خوردند به همین خاطر این روستا سقالکسار نامیده شده است. مساحت این دریاچه 15 هکتار است.
روستای سقالکسار با چشم اندازی زیبا، سرشار از سکوت دریاچه ایست که انبوهی از درخت های جنگلی سر به آسمان کشیده  آن را احاطه کرده است. سقالکسار غیر از این دریاچه، جاذبه های طبیعی زیادی دارد کافی است سری به این روستا بزنید و با مردم مهربانش که شغل اکثر آنها کشاورزی  است از نزدیک آشنا شوید. مزارع برنج و بوی شالی و خوشه های طلایی رنگش در فصل بهره برداری از برنج جلوه ای خاص به این روستای خوش آب و هوای گیلان می دهد و گفتنی است دریاچه سد سقالکسار در هر فصلی زیبایی های خاص خودش را دارد.

طرح جالب روستای سقالکسار برای پاکیزگی طبیعت :
پاکیزه‌گی این روستا یکی از ویژگی‌های مهم آن است و یکی از دلایل مهم این پاکیزه‌گی، اجرای طرحی توسط شورای اسلامی این روستاست مبنی بر اینکه در هنگام ورود، در هنگام ورود سه هزار تومان از گردشگران ورودی دریافت می‌کنند و یک کیسه زباله به آنها می‌دهند تا زباله‌های خود را در طبیعت رها نکنند و در کیسه بریزند، در صورتی که کیسه‌های زباله از سوی گردشگران به متصدی تحویل داده شود دو هزار تومان به آنان پس داده خواهد شد، این جایزه و مشوق موثر موجب شده است تا وجود زباله در طبیعت این روستا صفر باشد.

آدرس و مسیر دسترسی به روستای سقالکسار از رشت : رشت، فلکه انتظام،10 کیلومتری جاده جیرده، بعد از بقعه آقاسید شریف، روستای سقالکسار.
آدرس و مسیر دسترسی به روستای سقالکسار از جاده قزوین به رشت : بعد از پلیس راه، تقاطع روگذر به سمت فومن، آقاسید شریف (که موزه میراث روستایی در این مسیر واقع شده است).

مکانهای دیدنی رشت - ساحل حاجی بکنده خشکیبجار رشت

منطقه ساحلی حاجی بکنده رشت از توابع بخش خشکبیجار با مختصات جغرافیایی 49 درجه و 47 دقیقه طول شرقی و 37 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی، در 9 کیلومتری شمال شرقی خشکبیجار و 32 کیلومتری رشت قرار دارد به مساحت تقریبی 100 هکتار، این منطقه در حوزه ساحلی و جلگه ای در لسیت مناطق مصوب طبیعت گردی گیلان ثبت شده است. ساحل حاجی بکنده بکر و مستعد توسعه گردشگری ساحلی و دریایی است. به خصوص وجود سواحل همجوار از جمله جفرود و منطقه آزاد انزلی بر ارزش های این منطقه ساحلی رشت می افزاید.
حاجی بکنده یک دهستان در استان گیلان در بخش خشکبیجار است . این دهستان مرکز روستاهای منطقه است. حاجی بکنده در سال های اخیر به خاطر طبیعت دریا، ساحل شنی، امکان انجام ورزش‏ های ساحلی و شنا، صید ماهی، تماشای صید (پره صیادی) گروهی و زمستانی، خرید ماهی تازه از صیادان و ده ‏ها جاذبه دیگر روستای حاجی بکنده را به یک روستای گردشگری بالفعل تبدیل کرده است مردم زیادی از ساحل حاجی بکنده دیدن می کنند و همه عاشق این ساحل می شوند. در این ساحل ماسه هایی وجود دارد  که آن را مناسب فوتبال های ساحلی می کند. به علاقمندان دیدن رودها، باید یادآور شد رودخانه امین آباد در شرق و رودخانه حاجی بکنده در غرب روستا جریان دارد و پس از عبور از حاشه روستا به دریای خزر می ریزد.از بومیان می توانید نحوه دسترسی به رود و تالاب منطقه را جویا شوید
حاجی بکنده دارای مکان های اقامتی زیادی است که با قیمت های مناسب در اختیار گردشگران قرار می گیرد از مکان های اقامتی ساحلی گرفته تا داخل خود دهستان؛ این مکان های اقامتی در ساحل به صورت پلاژها و دکه ها در اختیار مردم قرار می گیرد و در داخل دهستان به صورت خانه های ویلایی و سوئیت ها در اختیار مردم قرار می گیرد.
درآمد اکثر روستاییان، از فعالیت‌های زراعی، باغداری، دامداری، صیادی و خدماتی تأمین می‌شود. محصول عمده زراعی روستای حاجی بکنده، برنج است ولی باقلا، خیار و کدو نیز در آن به عمل می‌ آید. صیادی از دیگر فعالیت‌های اقتصادی مردم روستاست که زیر نظر سازمان شیلات به صید انواع ماهی‌های سفید، کپور، آزاد، سیاه کولی، کاس کولی، کیلکا و نیز به صید ماهی‌های خاویاری مانند فیل ماهی، چالباش و ازون برون می‌پردازند. دامداری به شیوه سنتی متداول است و پرورش طیور خانگی مانند مرغ، اردک و بوقلمون در روستا رواج دارد.
ساخت سوئیت‌ های زیبای روستایی در حیاط خانه ‌ها به منظور اجاره به گردشگران، نشانه رونق گردشگری روستایی حاجی بکنده است.
مردم روستای حاجی بکنده، در برگزاری مراسم ملی و مذهبی، مانند مراسم پیشواز عید نوروز، سیزده‌ بدر، چهارشنبه ‌سوری، شب یلدا و اعیاد مذهبی فطر، غدیر و قربان مشارکت عمومی دارند و مراسم ایام محرم و وفات ائمه را با سوگواری و عزاداری به جا می‌آورند.
کشتی گیله‌مردی، ورزش بومی و محلی این روستاست. خواندن آوازها و ترانه‌های محلی، همراه با رقص‌های محلی در جشن‌های عروسی رواج دارد. صدای ساز نی نوازندگان محلی در ایام تعطیلات، برای مسافران روستای حاجی بکنده جذاب و تماشایی است.
پوشاک غالب مردان و زنان روستای حاجی‌بکنده همانند پوشاک بسیاری از روستاییان گیلان است. زنان روستا، در مراسم عروسی و حنابندان از لباس‌ های سنتی و محلی با رنگ‌های شاد استفاده می ‌کنند.
باقلی خورشت، میرزا قاسمی، ترش تره،  فسنجان،  نان‌های برنجی و گندمی از انواع غذاهای محلی روستاست. پخت انواع کباب‌ گوشتی و انواع کباب ماهی ازون برون و کباب ماهی سفید در روستا رواج دارد.

دسترسی به این روستا حاجی بکنده از طریق شهر خشکبیجار و شهر رشت با جاده‌ ای مناسب قابل دسترسی است.

مکانهای دیدنی رشت - باغ محتشم

باغ محتشم و عمارت کلاه فرنگی یا همان پارک شهر رشت قدیمی ترین پارک رشت است و در ضلع جنوبی شهر رشت و در کنار رودخانه گوهر رود در خیابان حافظ قرار دارند که دارای دو بخش مکانیزه و باغ می ‌باشد قدمت پارک شهر یا باغ محتشم که امروزه پارک اصلی شهر رشت می ‌باشد، به دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار می ‌رسد.
مالک و بانی اصلی این پارک اکبر خان بیگلربیگی (درگذشته ۱۳۰۷ ه. ق) از مالکان و متمولان طراز اول ایران در عصر ناصری و اجاره دار گمرکات شمال ایران بود این پارک پس از درگذشت اکبر خان از طریق ارث به تنها دختر زنده مانده او رسید که در حباله نکاح پسرعموی خود صادق خان اکبر محتشم الملک (سردار معتمد بعدی) بود و از این تاریخ به باغ محتشم اشتهار یافت احداث عمارت تابستانی واقع در آن که معروف به عمارت کلاه فرنگی است و همچنین دقت در خیابان بندی و رعایت فاصله غرس نهال ها، محوطه سازی و بهره گیری از روش علمی احداث باغ های عمومی، شکل گیری یکی از زیباترین و بزرگ ترین باغ های ایران را در اواخر قرن 13 هـ . ق در پی داشته است. وسعت اولیه این باغ چندین برابر مساحت فعلی آن بود، ولی رفته رفته با توسعه شهر و خیابان کشی‌های انجام شده از وسعت آن کاسته شد.
عمارت کلاه فرنگی یک بنای چند ضلعی است، همین مسئله ظاهر زیبایی به ساختمان بخشده و از یک نواختی نمای بیرون آن جلوگیری می کند. این بنا از بیرون، سه طبقه به نظر می آید؛ در حالی که از داخل دارای چهار طبقه است. در اطراف ساختمان، در طبقات اول و دوم هجده ستون چوبی کار گذارده شده که بام و بالکن طبقه دوم را بر روی خود استوار می دارند. بلندترین اتاق این عمارت، هشتگوش  و از هر سو دارای پنجره هایی است که رو به باغ باز می شود. این عمارت مدت ها محل زندگی حکمرانان و فرماندران رشت بود. شباهت طبقه بالایی این بنا به کلاه سیلیندری (فرنگی) علت معروف شدن این بنا به کلاه فرنگی است.
رودخانه گوهررود با انحنای خاصی از جنوب ساختمان و باغ عبور کرده و زیبایی محیط اطراف بنا را دو چندان می سازد همچنین این بوستان دارای یک برکه طبیعی زیبا با دو فواره است که همراه با درختان قدیمی به جذابیت آن افزوده است.
امکانات موجود در پارک شهر رشت : عمارت کلاه فرنگی، زمین بازی کودکان، زمین های ورزش، نمازخانه، سرویس بهداشتی و مبلمان پارکی، وسایل ورزشی همگانی، کانون پرورش فکری کودکان، آبنما و..

اگر باغ محتشم ـ پارک شهر رشت فضای مناسب برای اقامت نداشت می توانید از پارک ملت رشت استفاده کنید